Serüven


Ve yürüdüm gittim yalnızlığın üstüne
Sonunu gördüm oyunun
Perde inmişti
Bir başıma yürüdüm gittim


Bunca hay huyt da n'oluyordu yani
Hayatın neresini tanıyordum
Her neye el atsam aynı
Bir günlük serüven gibiydi
Bütün vakitlerim
Ah ben ne serüvenler kaydettim
Yürüdüm gittim tek ve tenha
Bir hatıra defterinin yapraklarına
sararmış solmuş yapraklarına.


Aydınlık gecelerimiz olmuş
Zifiri karanlık,kasvetli vakitlerimiz
Çok ağlamaklı olmuşum
Boğazım düğümlenmiş
Hayallere dalmışım da
Hülyalar kurmuşum
Büyüsüne kapılmışım sevginin
Aşkın peşinden koşmuşum
Ne kapılar açmışım sonuna kadar
Ne kapılar kapanmış yüzüme
Naçar;çaresiz kalmışım
Yinede yürüyüp gitmişim
Ardıma bakmadan
Sonuna kadar.

2 yorum:

reyy@n dedi ki...

güzelmiş...

D!mple Rock dedi ki...

2 kişi yürünmeyecek yollar vardır.
yaralansa mıydınız yani -_-

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı