EĞER

Herkesin,itidalini kaybedip seni itham ettiği bir anda,sen soğukkanlı kalabilirsen;
Herkes senden şüphelendiği halde,sen onların şüphesini hoş görebilirsen;
Eğer bekleyebilir ve beklemekten yorulmazssan;
Yahut iftiraya uğrar da iftira ile karşılık vermezsen;
Yahut gareze tahammül eder ve kendin garez beslemezsen;
Aynı zamanda fazla uysal olmaz,fazla akıllıca konuşmazssan;
Düşünebildiğin halde,düşüncelerinin kölesi olmazsan;
Hayal gücün olduğu halde,hayallerinin esiri olmazsan;
Eğer felaket ve saadetle yüzleşebilir ve bu iki sahtekarı aynı şekilde karşılayabilirsen;
Yahut hayatını verdiğin şeylerin yıkılışını seyredebilir ve eğilip kırık dökük aletlerle onu tekrar kurabilirsen;
Eğer iş işden geçtikten sonra kalbini,sinirlerini ve vücudunu  yeniden tam bir faaliyetle seferber ederek gayeye ulaşmak için çalışabilirsen;
Ve;''Dayan''diyen iradenden başka hiç bir şeyin kalmadığı halde dişini sıkmasını bilirsen;
Ne dostlarının ne de düşmanlarının sözleri seni incitirse;
Eğer herkesi sayabilir,bununla beraber kimseyi gereğinden fazla bağlanmamayı bilirsen;
Eğer o dakikanın altmış saniyesini doldurabilirsen;
İşte o zaman dünya da senindir,içindeki her şey de;hatta daha fazlası senindir.