Bu yürek senin mi?

Yorgun düşlerde yaslanacak dal arayan.,
Dünyaya sahipmiş gibi gezinirken bir yanı üşüyen.
Hayat kırıntılarını toplayıp mutluluk halelerine dönüştürürken
Sevinç şarkı sözleri söyleyen.,
Yalnızlığı yar edinmişken,ellerini boş sanarak,
Sanıların tüylerini renklendirip sükunet tablosuna dönüştüren.
Tek başınalığın efkarıyla vuslata veryansın eden.
Etrafında gezip dolaşanların uzanıp tutamadığı,
Gülücüklerini gonca yaprağına düşüremediği.
Uykusuz gecelerin medarı iftiharı.
Vefayı arayan infial!..
Bu sen misin?


Özgürlüğün türabında, yeşermeye can atan körpe filiz.
Şans yumağına hayat masurasından iplikler saran.
Aşiyan da ah edip ah! Yuvam diyen..
Ucu gök kuşağına bağlanmış geçmişin.
Umuru kaderine terk etmeyi çare, tek bilen.
Sonra sarmaşık gibi pencere kenarlarına dolanan.
Koşmaktan yorulmuş, seken kaya dibi kekliği!
Bu yürek senin mi?


Meleyen kuzu.
Baharın yolcusu sen misin yalnız.
Bütün hayatlar toprak gibi bir tende
Terler,terledikçe gözenekleri tazelenir hem de.
Ayrılığa varınca matem, yok oluşa ilham olur.
Sevda bir rüzgarın esenliğinde son bulur..
Yükseklerse baş döndürür.
Var ya!..
Geriye dönüp bakmadan gidişler..
Yok mu o gidişler,Ah! O gidişler.
Çok umutları söndürür

Alıntı