Ah siz! Siz çok acı çektirdiniz bana.

Ah siz!
Siz çok acı çektirdiniz bana.

Unutmaya çalışıyorum lakin sevgin her geçen gün bir çığ gibi büyümeye devam ediyor.
Bir ses gelipde benide bulmalı şimdi.
Ey sonsuzluğun denizi!içine ta içine çek beni.
Dağların arkasına ,gecenin sırlı kaftanına,gizli mağaralarına çek beni.
Yalnızlığımla başbaşa kendi ışığımda ararım kendimi.
Geceye  üşüten yalnızlığa ve size karşı çok kırgınım..Yorgunum.
Nice bin ağıtlar akıtsam yüzünden.
Gece kuşları,yağmurlar kalabalıklar geçiyorken
Sen savaşan kanatlarını yorgun düşüren ırmak
Hiç bir çakıl taşının kanatlanamadığı.

Gözlerinden acımayı kaldırdığın günden beri o çocuğun gülmelerinde sürekli bir akrep sancısı taşıyorum.
Geçilmez bir dalın düşen bir aynasındasın
Sen beni öldükten sonramı anlıyacaksın
Böylemi olacaktı?
Bir bilsen çektiğim ağrılardan geçerdin ve anlardın susuzluğunu bu kentin,acısını çıkartırdın kimsesizliğin.
Gözlerime düşen yağmur damlalarının,hangi kayalıklardan aştığını anlardın..