Çarpınca hayata oluyor akşam. Öteleri düşleyince oluyor sabah. Dönüyorum maziye gözlerim gurbet. Düşüyor imkansız bulutlar ellerime. İşde mecburum ıssızlığa. Koynuna uzanarak bulutların, Kurtuldum karabasanlarından hayatın... |
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder